Papy tradycyjne

DOBÓR HYDROIZOLACJI Szybkość degradacji budynku jest uzależniona od zastosowanych w trakcie budowy materiałów, jak i kultury wykonanych prac zabezpieczających. Trzeba pamiętać, że zabezpieczenie budynku przed szkodliwymi skutkami oddziaływania wody na pierwszym etapie budowy, to przede wszystkim właściwy dobór zastosowanych materiałów hydroizolacyjnych skutecznie zabezpieczających fundamenty. Dobór materiałów uzależniony jest od rodzaju podłoża i warunków wodno- -gruntowych, na których posadowiony ma zostać budynek. W zależności od wyników badań geologicznych, które otrzymujemy dokonujemy doboru izolacji: – lekka – jeżeli grunt jest dobrze przepuszczalny np. piaski lub żwiry, a poziom wód gruntowych i jego wahania są poniżej konstrukcji budynku, – średnia – w których grunty są słabo przepuszczalne i istnieje ryzyko cyklicznego spiętrzania wody, – ciężka – jeżeli grunt jest słabo przepuszczalny (gliny, iły), a źródło wód gruntowych znajduje się powyżej konstrukcji budynku. W przypadku izolacji lekkich lub inaczej przeciwwilgociowych, powszechnie stosuje się masy asfaltowo-kauczukowe do zabezpieczenia ścian fundamentów, nakładane warstwowo (zazwyczaj 2-3 warstwy) lub papy w układzie (zazwyczaj) jednowarstwowym (odporność stosowanych pap na ciśnienie słupa wody wynosi 10 kPa). Coraz częściej warstwy te są zabezpieczane foliami kubełkowymi, które stanowią jednocześnie warstwę separacyjną i chronią przed uszkodzeniami mechanicznymi nałożonej wcześniej powłoki/ warstwy. Dodatkowo, jeżeli chcemy obniżyć poziom wód gruntowych, w przypadku gruntów słabo przepuszczalnych, w których cyklicznie może utrzymywać się woda zawieszona, wówczas mówimy o izolacjach pośrednich, czyli izolacjach typu średniego. Wówczas często stosowane są opaski drenażowe zasypywane żwirem o zróżnicowanej frakcji, które umożliwiają szybsze i kontrolowane odprowadzenie wód opadowych.

I. Przygotowanie podłoża 1. Zszycie pęknięć w posadzkach – Sopro GH 564 Materiał Sopro GH 564 jest dwuskładnikową żywicą akrylową służącą do zalewania, wypełniania i klejenia. Materiał charakteryzuje się wielostronnym zastosowaniem i bardzo wysoką wytrzymałością. Szczególnie nadaje się do wypełniania szczelin w pomieszczeniach i obszarach zewnętrznych oraz do sklejania rys. Rysy na posadzce należy oczyścić ze wszystkich luźnych elementów, względnie je poszerzyć do połowy lub na ok. 2/3 grubości jastrychu, przy pomocy szlifierki kątowej. Wymieszaną na jednolitą masę żywicę akrylową Sopro GH 564 wlać w otwarty przekrój szczeliny, do jej górnej krawędzi lub ewentualnie powtórzyć czynność wielokrotnie, aż do uzyskania całkowitego wypełnienia.

Wykonując wszelkiego rodzaju izolację szczególną uwagę należy zwrócić by podczas aplikacji dopilnować wszelkich szczegółów. Wszelkiego rodzaju "Detale" są najbardziej narażone na przerwanie ciągłości izolacji. Najpopularniejszym materiałem używanym do wykonywania izolacji przeciw wodnych budynków podpiwniczonych jest papa termozgrzewanla. To tradycyjne rozwiązanie posiada wiele zalet, aczkolwiek nie jest wolne o wad. W celu właściwego wykonania wspomnianych wyżej detali podczas prac należy wykazać dużą dokładnością oraz skrupulatnością podczas zgrzewania papy. Nie jest tajemnicą iż najczęstszą przyczyną przerwania ciągłości izolacji jest rozszczelnienie łączeń papy (zgrzewów).

1. Wprowadzenie Betonowanie w okresie obniżonych temperatur jest w naszych warunkach klimatycznych bez mała koniecznością. Dążenie do skracania czasu realizacji budowy, pełnego wykorzystania maszyn i siły roboczej, obniżenia kosztów funkcjonowania firmy prowadzi do konieczności realizacji robót betonowych w niskich temperaturach zarówno powietrza jak i podłoża, a przede wszystkim betonu. Proces wiązania betonu, jak wiadomo, jest procesem chemicznym ściśle zależnym od temperatury. Niższe temperatury spowalniają bieg reakcji, a wyższe przyspieszają. Wynika stąd prosty wniosek, że betonowanie w okresie obniżonych temperatur, a w szczególności zimą będzie czynnością trudniejszą i droższą. Zebrane doświadczenia pozwalają określić warunki, które należy spełnić, by realizowana zimą konstrukcja betonowa w pełni odpowiadała wymogom technicznym.

Podejmując decyzję o wykończeniu tarasu czy balkonu najczęściej na uwadze mamy jego estetykę oraz trwałość. Na rynku najpopularniejszym obecnie rozwiązaniem jest okładzina ceramiczna, czyli popularnie mówiąc płytki lub gras. Dotyczy to zarówno budynków w stanie deweloperskim jak domków jednorodzinnych. Nie rzadko inwestor z zasobniejszym portfelem decyduje się na kamień naturalny. Nie jest tajemnicą, iż tradycyjne wykończenie tarasów i balkonów niestety z perspektywy czasu nie sprawdza się w naszym klimacie. Największe zagrożeniem (abstrahując od jakości wykonania głównie detali i poziomu wiedzy oraz przygotowania współczesnych wykonawców) to czynniki atmosferyczne bezpośrednio oddziałujące na konstrukcję. Woda, słońce i szczególnie różnice temperatur w ciągu dnia oraz potoczne mówiąc "przejścia przez zero" w ciągu doby powodują, iż taras i balkony stale narażony jest na rozszerzalność termiczną tzn. każdy część składowa jaką jest płytka, izolacja, klej, fuga etc. w chodzące w skład prawidłowo wykonanej konstrukcji pracuję niezależnie.

Płyta Aquaroc Rigips to płyta zbrojona cementowo-włóknowa. Płyta przeznaczona jest do pomieszczeń o podwyższonej wilgotności i mokrych. Głównym materiałem z którego wykonana jest płyta oporna na wilgoć jest cement a mimo to płyta jest lekka, bo 1 m2 płyty waży 13,5 kg. Standardowa płyta gipsowo kartonowa woda waży ponad 8 kg. Montaż płyty cementowej jest bardzo zbliżony do systemu montażu suchej zabudowy na płytach GK. Szczególne zastosowanie płyty cementowe mają w budownictwie jednorodzinnym oraz w budynkach użyteczności publicznej (baseny, centra SPA, ośrodki rekreacyjne, budynki sakralne, szkoły, centra handlowe). Płyty Aquaroc mają zastosowanie również na elewacji budynku na zewnątrz.

Sufit podwieszany z płyt gipsowo-kartonowych jest bardzo często stosowany przy wykonywaniu aranżacji pomieszczeń. Wykonanie sufitu podwieszanego z płyt gipsowo-kartonowych jest dosyć proste a może bardzo pozytywnie odmienić wnętrze. Warto zacząć od wykonania szkicu lub projektu. Podczas projektowania sufitu dobrze jest rozplanować oświetlenie, wszystkie gzymsy oraz ewentualne trasy kablowe dla np. nagłośnienia. Wykonanie sufitu podwieszanego wymaga dużej dokładności i dosyć sporo czasu. Instrukcję wykonywania w bardzo jasny sposób przedstawia firma Siniat w poniższej broszurze. Rozplanowanie rozstawu konstrukcji, poskręcanie profili, zamocowanie płyt i spoinowanie połączeń.