DOBÓR HYDROIZOLACJI
Szybkość degradacji budynku jest uzależniona od zastosowanych w trakcie budowy materiałów, jak i kultury wykonanych prac zabezpieczających. Trzeba pamiętać, że zabezpieczenie budynku przed szkodliwymi skutkami oddziaływania wody na pierwszym etapie budowy, to przede wszystkim właściwy dobór zastosowanych materiałów hydroizolacyjnych skutecznie zabezpieczających fundamenty. Dobór materiałów uzależniony jest od rodzaju podłoża i warunków wodno- -gruntowych, na których posadowiony ma zostać budynek. W zależności od wyników badań geologicznych, które otrzymujemy dokonujemy doboru izolacji:
– lekka – jeżeli grunt jest dobrze przepuszczalny np. piaski lub żwiry, a poziom wód gruntowych i jego wahania są poniżej konstrukcji budynku,
– średnia – w których grunty są słabo przepuszczalne i istnieje ryzyko cyklicznego spiętrzania wody,
– ciężka – jeżeli grunt jest słabo przepuszczalny (gliny, iły), a źródło wód gruntowych znajduje się powyżej konstrukcji budynku.
W przypadku izolacji lekkich lub inaczej przeciwwilgociowych, powszechnie stosuje się masy asfaltowo-kauczukowe do zabezpieczenia ścian fundamentów, nakładane warstwowo (zazwyczaj 2-3 warstwy) lub papy w układzie (zazwyczaj) jednowarstwowym (odporność stosowanych pap na ciśnienie słupa wody wynosi 10 kPa).
Coraz częściej warstwy te są zabezpieczane foliami kubełkowymi, które stanowią jednocześnie warstwę separacyjną i chronią przed uszkodzeniami mechanicznymi nałożonej wcześniej powłoki/ warstwy. Dodatkowo, jeżeli chcemy obniżyć poziom wód gruntowych, w przypadku gruntów słabo przepuszczalnych, w których cyklicznie może utrzymywać się woda zawieszona, wówczas mówimy o izolacjach pośrednich, czyli izolacjach typu średniego. Wówczas często stosowane są opaski drenażowe zasypywane żwirem o zróżnicowanej frakcji, które umożliwiają szybsze i kontrolowane odprowadzenie wód opadowych.