Systemy kominowe

Producenci dostępni w kategorii
Producent: BMI Icopal
BMI Icopal
Producent: Schiedel
Schiedel
UNI - MAT

Informator dot. kominów.

Głowni producenci systemów kominowych

Schiedel - systemy kominowe, Icopal - systemy kominowe

W tej kategorii prezentujemy Państwu również cegły szamotowe i akcesoria do cegieł szamotowych.

Podział systemów kominowych ze względu na rodzaj spalanego paliwa.

Dla czytelności podziału produktów w kategorii systemy kominowe wprowadziliśmy podział na poszczególne podkategorie:

Ważne informacje.

Dyrektywa Rady Wspólnot Europejskich z 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżenia ustaw i aktów wykonawczych Państw Członkowskich dotyczących wyrobów budowlanych (89/106/EWG) spowodowała wprowadzenie do ustawy Prawo budowlane z dnia 7 lipca 1994 r. [1] wymagań podstawowych definiowanych przez dyrektywę. Ich zakres dotyczy:

  1.  bezpieczeństwa konstrukcji,
  2.  bezpieczeństwa pożarowego,
  3.  bezpieczeństwa użytkowania,
  4.  odpowiednich warunków higienicznych i zdrowotnych oraz ochrony środowiska,
  5.  ochrony przed hałasem i drganiami,
  6.  oszczędności energii i odpowiedniej izolacyjności cieplnej przegród.

Wprowadzenie przez dyrektywę budowlaną pojęcia wymagań podstawowych oznacza, że również wyroby budowlane przeznaczone do stosowania w obiektach budowlanych powinny spełniać takie wymagania. W wyniku wprowadzonych zmian po wejściu Polski do UE, na krajowym rynku wyrobów budowlanych współistnieją dwa systemy oceny zgodności: europejski i krajowy oraz odpowiadające im oznakowania wyrobów znakiem budowlanym B i znakiem CE. Oznakowanie wyrobu budowlanego znakiem budowlanym B jest dopuszczalne, jeżeli producent mający siedzibę na terenie Rzeczpospolitej Polskiej dokonał oceny zgodności i wydał krajową deklarację zgodności z Polską Normą lub aprobatą techniczną. Oznakowanie wyrobu znakiem CE jest możliwe w przypadku, gdy producent lub jego upoważniony przedstawiciel dokonał oceny zgodności i wydał deklarację zgodności WE potwierdzającą spełnienie wymagań europejskiej aprobaty technicznej lub zharmonizowanej normy europejskiej wyrobu. 

Wymagania dotyczące wyrobów budowlanych szczegółowo określa ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r.o wyrobach budowlanych [2].

1. Normy, przepisy, zalecenia

1.1.Wymagania dotyczące funkcjonowania komina.

1.1.1. Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 11 sierpnia 2004 r. [3], każdy wyrób budowlany podlega systemowi oceny zgodności.

1.1.2. Kominy ceramiczne i stalowe obowiązuje system oceny zgodności 2+. 

1.1.3. Komin może być eksploatowany tylko w warunkach, które ściśle określa klasyfikacja komina.

1.1.4. Przykładowa klasyfikacja komina zgodna z normą EN 1443 [4]:

  • Klasa temperatury
  • Klasa ciśnienia N, P, lub H
  • Klasa odporności na działanie kondensatu
  • Klasa odporności na korozję
  • Klasa odporności na pożar sadzy G lub O z podaniem odległości od materiałów palnych

Parametry urządzenia grzewczego muszą być dopasowane do wymagań wynikających z klasyfikacji komina.

1.1.5. Podstawowym zadaniem komina jest bezpieczne odprowadzenie spalin z paleniska kotła do atmosfery.

1.1.6. W celu zapewnienia prawidłowego działania kotłów grzewczych, przewody kominowe powinny mieć wymiary przekroju stwarzające określony ciąg oraz spełniać wymagania określone w Polskich Normach dotyczących wymagań technicznych oraz projektowania kominów, § 140.1 [5].

1.1.7. Wymiary przewodu spalinowego (przekrój wewnętrzny przewodu i wysokość komina) powinny być dostosowane do rodzaju, wielkości i mocy kotła. Obliczenia należy wykonywać zgodnie z normą EN 13384-1 [6] lub EN 13384-2 [7].

1.1.8. W przypadku urządzeń o ciągu naturalnym, przewody spalinowe należy dobierać tak, aby zapewnić na całej ich długości w czasie pracy urządzenia podciśnienie nie mniejsze niż 1 Pa i nie większe niż 15 Pa [8].

1.1.9. Dla kotłów gazowych z palnikiem inżektorowym dodatkową funkcją instalacji odprowadzania spalin jest wytworzenie podciśnienia w kotłowni, dzięki któremu potrzebne do spalania powietrze napływa do otoczenia kotłów.

1.1.10. Zabrania się stosowania grawitacyjnych zbiorczych przewodów spalinowych i dymowych z zastrzeżeniem § 174.3, § 141.1 [5].

1.1.11. Dopuszcza się stosowanie zbiorczych przewodów systemów powietrzno-spalinowych przystosowanych do pracy z urządzeniami z zamkniętą komorą spalania wyposażonymi w zabezpieczenia przed zanikiem ciągu kominowego, § 174.3 [5].

1.1.12. Zbiorcze przewody powietrzno-spalinowe należy projektować w podciśnieniu (zgodnie z EN 13384-2 [7] lub diagramami Schiedel).

1.1.13. Grzewcze urządzenia gazowe, takie jak: kotły ogrzewcze, grzejniki wody przepływowej, niezależnie od ich obciążeń cieplnych, powinny być podłączone na stałe z indywidualnymi kanałami spalinowymi uwzględniając instrukcję techniczną producenta urządzenia, o której mowa w przepisach dotyczących zasadniczych wymagań dla urządzeń spalających paliwa gazowe, § 174.1 [5].*

1.1.14. Przewody i kanały spalinowe, odprowadzające spaliny od grzewczych urządzeń gazowych, powinny być dostosowane do warunków pracy danego typu urządzenia, § 174.6 [5].*

1.2. Wymagania dotyczące konstrukcji.

1.2.1. Rozwiązania konstrukcyjne przewodu kominowego powinny zapewniać odporność na destrukcyjne działanie spalin (wilgoć, kondensat, temperatura i inne) [8].

1.2.2. Trzonów kominowych wydzielonych lub oddylatowanych od konstrukcji budynku nie można obciążać stropami, ani też uwzględniać ich w obliczeniach jako części tej konstrukcji, § 144.2 [5].

1.2.3. W przypadku zmiany paliwa ze stałego na płynne należy dostosować przekrój komina do nowych warunków oraz zabezpieczyć jego wewnętrzną powierzchnię [8].

1.2.4. Przewody kominowe powinny być prowadzone pionowo.

1.2.5. Niedopuszczalne jest wykonywanie podłączeń do komina przez konstrukcję stropu [8].

1.2.6. Niedopuszczalne jest wykonywanie połączeń w poziomie stropów oraz przejścia przez strop niekompletnym systemem, np. samą rurą.

1.2.7. Dopuszcza się odchylenie przewodu od pionu nie większe niż 30º, na odcinku nie dłuższym niż 2 m (PN-89/B-10425, [9]). Nie zaleca się prowadzenia przewodu odchylonego od pionu w przypadku kominów pracujących w warunkach wilgotnych.

1.2.8. Zaleca się aby kominy w zewnętrznych ścianach budynku oraz kominy na zewnątrz budynku miały izolację termiczną.

1.2.9. Połączenia elementów użytych do budowy komina muszą być szczelne w zakresie maksymalnego ciśnienia spalin występującego podczas eksploatacji komina, ustalonego na podstawie obliczeń projektowych.

* Uzasadnienie Ministerstwa Infrastruktury. Ad. pkt 31 – § 174 ust. 1 i 6. Zmiany w ust. 1 i 6 spowodowane zostały ukazaniem się rozporządzenia Ministra Gospodarki z 21 grudnia 2005 r. w sprawie zasadniczych wymagań dla urządzeń spalających paliwa gazowe, które to rozporządzenie wdraża postanowienia Dyrektywy Rady nr 90/396/EWG z 29 czerwca 1990 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do urządzeń spalania paliw gazowych. Zmiany nawiązują do wprowadzonych w rozdziale 2 rozporządzenia wymagań odnośnie do konieczności dołączenia do urządzeń gazowych instrukcji technicznych producenta (w zakresie instalacji i użytkowania). Porównując te zmiany z wersją przed notyfikacją KE – w ust. 1 wyraz „według” zastąpiono wyrazem „uwzględniając”, a w ust. 6 skreślono wyrazy: „określonych w instrukcji technicznej, o której mowa w ust. 1.”; ta dodatkowa zmiana, w wyniku uwag państw członkowskich UE, nadaje instrukcji technicznej producenta grzewczych urządzeń gazowych charakter dokumentu wspomagającego projektowanie instalacji gazowych na paliwa gazowe. Z uzasadnienia wynika, że § 174.1 dotyczy podłączenia kotła grzewczego do indywidualnego przewodu kominowego.

1.3. Wymagania dotyczące eksploatacji.

1.3.1. Wyloty przewodów kominowych powinny być dostępne do czyszczenia i okresowej kontroli.

1.3.2. Zgodnie z przepisami, przewody kominowe od urządzeń opalanych paliwem stałym powinny być czyszczone co najmniej cztery razy w roku; od palenisk opalanych paliwem płynnym i gazowym co najmniej dwa razy w roku, a przewody wentylacyjne co najmniej raz w roku, jeżeli większa częstotliwość nie wynika z warunków użytkowych [10].

1.4. Usytuowanie wylotów spalin.

1.4.1. Kominy powinny być wyprowadzone ponad dach zgodnie z normą PN-89/B-10425, [9] na wysokość zależną od kąta nachylenia i rodzaju pokrycia połaci dachowej lub przeszkody znajdującej się w odległości mniejszej niż 10 m.

1.4.2. Zaleca się projektowanie wylotów kominów w kalenicy dachu.

1.4.3. Przy dachach płaskich niezależnie od pokrycia i przy dachach o kącie nachylenia mniejszym niż 12o, jak również przy dachach stromych o kącie większym niż 12o, o pokryciu łatwozapalnym na wysokość 0,60 m powyżej poziomu kalenicy.

1.4.4. Przy dachach stromych o kącie nachylenia większym niż 12o, na wysokość min. 0,30 m powyżej połaci i w odległości co najmniej 1,0 m mierzonej w kierunku poziomym do tej powierzchni.

1.4.5. Przy usytuowaniu komina w promieniu 10 m od przeszkody (kalenicę należ traktować jak przeszkodę) lub w dachach wgłębionych wylot komina powinien znajdować się:

  • Co najmniej 0,30 m powyżej górnej krawędzi przeszkody dla kominów usytuowanych w odległości mniejszej niż 1,5 m od tej przeszkody

  • Co najmniej na poziomie górnej krawędzi przeszkody

    dla kominów usytuowanych w odległości większej

    niż 1,5 m i mniejszej niż 3,0 m od tej przeszkody


  • Ponad płaszczyznę wyprowadzoną pod katem 12o w dół od poziomu przeszkody dla kominów położonych w odległości od 3,0 m do 10,0 m od tej przeszkody

1.4.6. Szczególne przypadki Schiedel.

W kominach powietrzno-spalinowych należy pamiętać o zachowaniu minimalnej odległości H między wylotem spalin, a kratką nawiewną. Warunek ten nie obowiązuje w przypadku zastosowania systemowej płyty przykrywającej Schiedel.

1.5. Wyposażenie kominów.

1.5.1. Przewody dymowe i spalinowe powinny być wyposażone, odpowiednio w otwory wycierowe i rewizyjne, zamykane szczelnymi drzwiczkami, a w przypadku występowania spalin mokrych także w układ odprowadzania skroplin, § 146.2 [5].

1.5.2. Otwór wyczystkowy powinien być umieszczony poniżej podłączenia czopucha na wysokości ok. 30 cm od podłogi i wyposażony w szczelne zamknięcie z niepalnego materiału.

1.5.3. Ściek kondensatu wraz z odprowadzeniem skroplin powinien być umieszczony u dołu komina. W przypadku kotłów kondensacyjnych skropliny powinny być odprowadzone do kanalizacji lub do neutralizatora kondensatu.

1.5.4. W przypadku trudnego dostępu do wylotu przewodu kominowego dopuszcza się umieszczenie na poddaszu dodatkowego otworu rewizyjnego. Otwór rewizyjny powinien być dodatkowo zabezpieczony przed wypływem wilgoci i posiadać szczelne zamknięcie.

2. WYMAGANIA PRZECIWPOŻAROWE

2.1. Przewody spalinowe i dymowe powinny być wykonane z wyrobów niepalnych, § 266.1 [5].

2.2. Przewody lub obudowa przewodów spalinowych i dymowych powinny spełniać wymagania normy dotyczące badań ogniowych małych kominów, § 266.2 [5].

2.3. Odporność ogniowa powinna wynościć 60 min. [8].

2.4. Instalowanie w garażu studzienek rewizyjnych, urządzeń i przewodów gazowych, z zastrzeżeniem § 164 ust. 6 oraz umieszczanie otworów od palenisk lub otworów rewizyjnych przeznaczonych do czyszczenia kanałów dymowych, spalinowych i wentylacyjnych, jest zabronione, § 281 [5].

2.5. Komin powinien być odporny na działanie pożaru sadzy.

2.6. Przewody wentylacyjne powinny być wykonane z materiałów niepalnych, § 267 [5].

2.7. Przewody spalinowe i dymowe powinny być oddalone od łatwozapalnych, nieosłoniętych części konstrukcyjnych budynku co najmniej o 0,3 m, a od osłoniętych okładziną z tynku o grubości 25 mm na siatce albo równorzędną okładziną – co najmniej 0,15 m, § 265.4 [5].

2.8. Temperatura materiałów palnych składowanych w pobliżu komina powinna osiągnąć co najwyżej 85 °C przy temperaturze otoczenia 20 °C w temperaturze badania zgodnej z oznakowaniem komina, [4].

2.9. Temperatura materiałów palnych składowanych w pobliżu komina powinna osiągnąć co najwyżej 100 °C przy temperaturze otoczenia 20 °C w temperaturze badania 1000 oC utrzymywanej przez 30 minut, [4].